Normale cyclus

Wat is een normale cyclus?

De eerste menstruatie (een andere naam hiervoor is menarche) begint in westerse landen gemiddeld op twaalfjarige leeftijd. Het duurt meestal een paar jaar voordat er een normale regelmatige cyclus ontstaat. Het systeem moet nog 'wennen' en de periode waarin een eiblaas rijpt en springt kan nog wisselen.

De laatste keer

De laatste menstruatie heet de menopauze. Deze treedt bij westerse vrouwen doorgaans op als zij 52 jaar zijn. De precieze leeftijd van de menopauze is bij moeders en dochters vaak hetzelfde. Voordat het zover is, wordt de cyclus meestal een of enkele jaren onregelmatig: eerst komen de menstruaties sneller achter elkaar, daarna met steeds grotere tussenpozen (zie ook de folder Overgang en POF).

De cyclus zelf

Een normale cyclus (de periode van de eerste dag van de menstruatie tot de eerste dag van de volgende menstruatie) is niet korter dan 21 dagen en niet langer dan 42 dagen. Dit is afhankelijk van de duur van de rijping van de eiblaas die kan wisselen, de tijd na de eisprong tot de menstruatie is bijna altijd 14 dagen.

De bloeding (menstruatie) zelf duurt meestal niet korter dan 1 dag en niet langer dan 7 dagen. De variatie van vrouw tot vrouw is dus groot. De hoeveelheid bloedverlies is wisselend. Gemiddeld is het ongeveer 50 ml. Te weinig bloedverlies kan geen kwaad: u bent niet minder vruchtbaar als u weinig of kort menstrueert. Te veel bloedverlies betekent bloedverlies langer dan 7 dagen, bloedverlies met stolsels (bloedproppen) of zoveel bloedverlies dat u uw gewone bezigheden niet kunt uitvoeren (zie ook de folder Hevig bloedverlies bij de menstruatie).

Wat gebeurt er in een cyclus?

De cyclus heeft verschillende stappen:

rijping van de eiblaas (de folliculaire fase) en het baarmoederslijmvlies
eisprong (de ovulatie)
uitrijpingsfase (luteale fase) van het baarmoederslijmvlies
menstruatie

De hele cyclus wordt gestuurd door hormonen.

De rol van hormonen

Hormonen zijn chemische stoffen die in de cellen van een klier of ander orgaan worden gevormd. Via het bloed worden ze door het lichaam vervoerd.

Hormonen beïnvloeden de werking van de cellen in allerlei organen. Deze invloed kan zeer verschillend zijn, afhankelijk van de functie van het orgaan waar die cellen deel van uitmaken. De hormonen die in de menstruele cyclus een rol spelen zijn LHRH, FSH, LH, oestrogenen en progesteron.

LHRH betekent luteinizing hormone-releasing hormone en wordt in de hypothalamus in de hersenen gemaakt. LHRH zorgt ervoor dat de hypofyse wordt aangestuurd.
FSH is het follikelstimulerend hormoon. Dat is het hormoon dat de eicellen aanzet tot rijping. Het wordt gemaakt in de hypofyse, een klein orgaantje vlak onder de hersenen.
LH is het luteïniserend hormoon. Het zorgt ervoor dat de wand van de eiblaas verandert en openbarst. Ook dit hormoon wordt in de hypofyse gemaakt.
Oestrogeen zorgt ervoor dat het slijmvlies in de baarmoeder dikker wordt en dat de baarmoedermond meer en helder slijm gaat maken.
Progesteron stimuleert de innesteling van een bevruchte eicel. Dit hormoon wordt aangemaakt door de rest van de eiblaas die achterblijft na de eisprong. Deze rest wordt ook wel geel lichaam genoemd: corpus luteum.

De rijping van de eiblaas (folliculaire fase) en het baarmoederslijmvlies

Elke vrouw heeft bij haar geboorte alle eicellen in de eierstokken. Dat zijn er ongeveer 2 miljoen. Deze eicellen zijn nog onrijp. Hormonen zorgen ervoor dat deze eicellen omringd worden door cellen die vocht gaan maken. Hierdoor ontstaan eiblazen die eicellen bevatten. Deze blazen heten follikels.

Bij elke cyclus groeien er meerdere follikels, maar er is slechts één enkele follikel die openbarst. Deze follikel heet ook wel de dominante follikel. Bij het openbarsten vindt de eisprong plaats.

In de hypothalamus in de hersenen wordt LHRH gemaakt dat de hypofyse de aanzet geeft tot de aanmaak van FSH, het hormoon dat de eicellen aanzet tot rijping.

De eiblazen die groeien maken het vrouwelijk hormoon oestrogeen aan. Oestrogeen zorgt ervoor dat het slijmvlies in de baarmoeder dikker wordt en dat de baarmoedermond meer en helder slijm gaat maken.

De groei van de eiblaas kan plaatsvinden in de rechter of in de linker eierstok. Dit gebeurt afwisselend, maar niet om en om. Als er twee dominante follikels ontstaan die alle twee openbarsten en bevrucht worden, kan er eventueel een twee-eiige tweeling ontstaan.

De eisprong (de ovulatie)

Tijdens de uitrijping wordt de dominante follikel steeds groter en uiteindelijk heeft hij een doorsnede van ongeveer 2 centimeter. Onder invloed van luteïniserend hormoon (LH) verandert de wand van de eiblaas en barst deze open: dit is de eisprong/ovulatie.

De eisprong vindt plaats ongeveer 36 uur nadat het LH de hoogste waarde in het bloed heeft bereikt. Met het vocht uit de eiblaas spoelt de eicel uit de eierstok. De eileider kan met het vingervormige uiteinde de eicel oppakken. In de eileider kan dan de bevruchting plaatsvinden.

Sommige vrouwen weten dat zij een eisprong krijgen omdat zij helder slijm uit de schede verliezen. Ook kan de eisprong echt worden gevoeld door een korte periode van (soms vrij hevige) pijn in de buik halverwege de cyclus.

De uitrijpingsfase (luteale fase) van het baarmoederslijmvlies

Na de eisprong rijpt het slijmvlies van de baarmoeder verder uit, zodat een bevruchte eicel zich kan innestelen.

Deze uitrijping wordt gestuurd door een ander vrouwelijk hormoon, het progesteron. Progesteron wordt gemaakt door het deel van de dominante follikel dat na de ovulatie in de eierstok is achtergebleven: corpus luteum/gele lichaam.

De menstruatie

Als de eicel niet bevrucht is verdwijnt het corpus luteum na zeven dagen langzaam. Er wordt geen progesteron en oestrogeen meer gemaakt.
Het slijmvlies van de baarmoeder laat los: de menstruatie is een feit.